مدل چیدمان اتاق کودک

مدل چیدمان اتاق کودک + با دیدن این مطلب اتاق کودکت رو به بهترین شکل بچین همگی در سایت مچم.امیدواریم این مطلب مورد توجه شما عزیزان قرار گیرد.

برای موفقیت واقعی، هر پروژه طراحی اتاق کودک بر اساس مجموعه ای از قوانین عملی است که هر والدینی می تواند اعمال کند. کاری که ما به شما پیشنهاد می کنیم این است:

برای اینکه نیازهای فرزندتان را در نظر بگیرید، ابتدا باید آنها را بشناسید! بنابراین، دست خود را بر روی یک مداد و یک تکه کاغذ!

بله، یک مداد، یک کاغذ و یک نقشه اتاق کودک شما را از بسیاری از سردردهای بعدی نجات می دهد. دانستن – یا برنامه ریزی – اندازه اتاق، محل پنجره ها و درب، نحوه باز شدن در، روشن ترین منطقه اتاق – یا زمانی از روز که اتاق روشن ترین است، مهم است.

مرحله بعدی انتقال نیازهای کودک است. با پاسخ دادن به چند سوال می توانید این کار را انجام دهید:

اندازه بچه چقدر است؟
اتاق کودک تک نفره است یا اتاق کودک؟
حالا نیازهای او چیست؟
نیازهای او در یک سال چیست؟ اما در ۲ سال؟
نیازها از نظر خرید مبلمان چگونه ترجمه می شوند؟
چه مبلمانی دارید؟
بودجه تدارکات فعلی چقدر است – اگر چنین است؟
الان علایقش چیه؟
بد نیست نظرش را بپرسیم! او را درگیر کن! از او بخواهید بین دو رنگ انتخاب کند، از او بپرسید که آیا اسباب‌بازی‌ها باید در این گوشه بنشینند یا آن گوشه، حتی اگر ۴ سال هم نداشته باشد. این روندی خواهد بود که او بعداً به خوبی به یاد خواهد آورد.

ظریف ترین قسمت طراحی اتاق کودک این است که هم نیازهای او از این به بعد و هم نیازهایی که در ۲-۴ سال آینده خواهد داشت را در نظر بگیرید.

یک کودک نوپا ۲-۳ ساله غیر از یک کودک پیش دبستانی یا یک کودک ۱۰ ساله نیازهای دیگری خواهد داشت. به همین دلیل است که ایده های طراحی اتاق جوانان بسیار متفاوت است! اما می توانید بعداً آن را در نظر بگیرید.

می توانید هر چند سال یکبار، زمانی که کودک به مرحله جدیدی می رود، به تغییراتی در اتاق فکر کنید، یا می توانید در بلندمدت به چیزهایی فکر کنید که شامل دو مرحله است. شما می توانید از سن ۶ تا ۷ سالگی تختی داشته باشید که نیازهای کودک را برآورده کند، زمانی که می توانید اتاق را دوباره تزئین کنید و آن را با نیازهای جدید تطبیق دهید: به عنوان مثال، فضای بیشتر برای مطالعه (یک دفتر برای انجام تکالیف)، کمتر برای بازی کنید، شاید یک کتابخانه بزرگتر.

مبلمان مدولار را در نظر بگیرید که با کودک تغییر می کند و “رشد می کند”.

کجا فضای بازی و کجا فضای ذخیره سازی داریم؟ با پاسخ های ذکر شده در بالا و موجودی کوچکی از مبلمان، گام بعدی تعیین محدوده های اصلی اتاق است.

اتاق کودک باید دارای قسمت های زیر باشد:

محل استراحت
فضای ذخیره سازی
زمین بازی
منطقه مطالعه – اگر کودک بیش از ۶ سال سن دارد
چرا چنین تقسیم بندی لازم است؟ این به شما کمک می کند، می دانید چه نوع مبلمانی را کجا قرار می دهید، و به او کمک می کند که به شما یاد می دهد که چیزها را تعیین کنید و مسئولانه رشد کنید – “اکنون ما بازی می کنیم، اینجا، و سپس اسباب بازی هایمان را جمع می کنیم و ما اینجا بگذارید.»

معمولاً از محل قرارگیری تخت و تعیین حدود فضای استراحت – که می تواند میز کنار تخت، چراغ خواب و … نیز داشته باشد، شروع می کنیم.

سپس منطقه ذخیره سازی را بکشید – چند کابینت / جعبه در موجودی وجود دارد؟ آیا من کافی هستم؟

منطقه بازی می تواند یک فضای بزرگ و مرکزی باشد – با یک فرش خنده دار (مثلاً با ردهای ماشین) مشخص شده و گرم باشد، یا حتی می تواند منطقه ای باشد که در آن دیوار شخصیت اصلی است، به عنوان یک تخته رنگ آمیزی. صفحه رنگ آمیزی آپوپو، با استفاده از رنگ سال ۲۰۲۲ در آپارتمان خود لهجه های رنگی ایجاد کنید!

در مورد منطقه مطالعه چطور؟ نور طبیعی از کجا می آید و بهتر است میز یا میز را کجا قرار دهیم؟

پس از ترسیم تمام عناصر اتاق، تصور کنید حضور در اتاق چگونه خواهد بود: آیا می توانید به آرامی حرکت کنید؟ اما آیا فرزند شما اینجا احساس خوبی دارد؟ آیا حرکت کردن و رسیدن به وسایلش برای او آسان خواهد بود؟

کار دیگری که می توانید انجام دهید این است که هر تکه مبلمانی را که در حال حاضر دارید اندازه بگیرید و روی زمین با نوار کاغذی فضای اشغال شده را مشخص کنید. به شما کمک می کند تا تنظیمات لازم را انجام دهید.

رعایت اصل “کمتر” به معنای “بیشتر” است و از شلوغی اتاق با مبلمان خودداری کنید. همانطور که کودک رشد می کند، می توانید عناصر خاصی را جایگزین کنید: چیزی “بیرون می آید” و چیزی “ورود” می شود، اما این نسبت ۱: ۱ را حفظ کنید.

ایجاد یک اتاق موضوعی وسوسه انگیز است، به خصوص اگر بدانید که او در حال حاضر چه چیزی را دوست دارد. اما شاید در یک سال او چیز دیگری را دوست داشته باشد. در عوض، به لهجه‌های کوچک فکر کنید: ورقه‌هایی با شخصیتی که دوست دارید، یک نقاشی دیواری (می‌تواند برچسب باشد)، یک فرش. همه اینها را می توان به راحتی جایگزین کرد.

نور یا چراغ؟ نورپردازی در اتاق کودکان را باید به ارزش واقعی آن دانست و فراتر از عملکرد آن فکر کرد.

لکه ها گرمای خاصی به اتاق می دهند، یک آباژور با یک آباژور یک ناحیه فوکوس در زیر آن ایجاد می کند و نور کاربردی که در مجاورت تخت قرار می گیرد مطالعه را تشویق می کند.

و نکته آخر اینکه چراغ های رشته ای فضایی افسانه ای ایجاد می کنند و امنیت را فراهم می کنند که کودکانی که از تاریکی می ترسند به آن نیاز دارند.