مدل لباس افغانی محلی در طرح های متفاوت و زیبا
هایگلاس مدل کابینت آشپزخانه ایرانی جدید + جدیدترین مدل های کابینت سال 1402
هایگلاس مدل کابینت آشپزخانه ایرانی جدید هایگلاس مدل کابینت آشپزخانه ایرانی جدید + جدیدترین مدل های کابینت سال ۱۴۰۲ همگی در سایت مچم.امیدواریم این مطلب مورد توجه شما عزیزان قرار گیرد. آشپزخانه …
مدل آرایش دخترانه جدید ساده و ملایم بسیار جذاب مناسب مهمانی
مدل آرایش دخترانه جدید مدل آرایش دخترانه جدید ساده و ملایم بسیار جذاب مناسب مهمانی همگی در سایت مچم.امیدواریم این مطلب مورد توجه شما عزیزان قرار گیرد. آرایش دخترانه از یک اصل …
مدل شلوار گشاد جدید زنانه و دخترانه تابستانی مد روز
مدل شلوار گشاد جدید مدل شلوار گشاد جدید زنانه و دخترانه تابستانی مد روز همگی در سایت مچم.امیدواریم این مطلب مورد توجه شما عزیزان قرار گیرد. شلوارهای گشاد زیبا و جذاب یکی …
مدل لباس افغانی
مدل لباس افغانی محلی در طرح های متفاوت و زیبا همگی در سایت مچم.امیدواریم این مطلب مورد توجه شما عزیزان قرار گیرد.
هنگامی که به کشور افغانستان فکر می‌کنید چه چیزهایی به ذهنتان می‌رسد؟ اگر جوابتان چیزهایی مانند جنگ، تروریسم و عقب ماندگی فرهنگی و اقتصادی است، زیاد بیراهه نرفته‌اید چون این تصویری است که از کشور افغانستان در اذهان عموم خلق شده و این کشور قطعا درگیر تمام این پدیده‌ها بوده است. ولی اگر تمام این پدیده‌ها و تصورات را کنار گذاشته و همه‌ی آن‌ها را از یک فیلتر رد کنیم، متوجه می‌شویم که افغانستان در طول تاریخ تنها یک میدان جنگ نبوده و با کمی جست و جو، درمیابیم که این کشور چیزهای بیشتری برای ارائه دارد.
می‌توان گفت که در افغانستان دو نوع پوشش وجود دارد: پوشش سنتی و “ملی”، و پوشش روزانه و عادی. تفاوت‌های فاحشی بین این دو وجود دارد که کمی بعدتر به آن خواهیم پرداخت. ولی نخست پوشش سنتی این کشور را بررسی می‌کنیم.
بیشترین جلوه لباس افغانی یا لباس هراتی زنانه، به دلیل رنگارنگ بودن آن و تکه‌دوزی‌هایی است که این لباس‌ها دارند. لباس افغانی زنانه معمولا با گلدوزی، تکه‌دوزی پارچه‌های رنگی و یا سرمه‌دوزی همراه است که بیشتر آن را در لباس‌های مجلسی و یا لباس عروس افغانی می‌بینیم.
پوشیدن لباس محلی از جمله اموری است که هویت ملی یک قوم را نمایش می دهد و از مهمترین مظاهر قومیتی می باشد. لباس و پوشاک ارتباط مستقیمی با ارزش ها و ملاک های فرهنگی، معنوی و اخلاقی قوم های مختلف دارد. لباس محلی افغانی گند به عنوان لباس اصیل، چنین نقشی را ایفا می کند. لباس گند به گونه ای است که در میان تمام اقوام افغانستانی معروف می باشد.
با توجه به جنگ های متعددی که در افغانستان وجود داشته است، توجه به صنعت پوشاک با فراز و نشیب های متعددی روبرو بوده است. در حال حاضر، استفاده از پوشاک بومی و سنتی مثل گند افغانی افزایش پیدا کرده است. توجه و علاقه به لباس سنتی افغانی نه تنها در میان اهالی خود افغانستان بیشتر شده، بلکه در میان اتباع افغانستان مقیم خارج هم رشد یافته است. مردمی که با وجود زندگی در خارج از افغانستان، در مراسم های خاص همچنان در پوشش سنتی ظاهر می شوند. این بدان معنا است که صنایع دستی افغانستان همچنان طرفداران زیادی دارد.
لباس گند افغانی نوعی لباس محلی افغانی است که در مجالس شادی مثل عروسی و شب حنابندان پوشیده می شود. پوشیدن این لباس در میان تمامی اقوام افغانستان در شب حنابندان تبدیل به یک سنت و فرهنگ شده است. و این خود نشانه ی خوبی است که تمام افراد بدون توجه به قوم و نژاد منطقه ای از این لباس استفاده می کنند.
لباس افغانی زنانه را معمولا با دست می‌دوزند. دختران از سنین پایین شروع به یادگیری گلدوزی می‌کنند و معمولا مهارت‌ها از مادر به دختر منتقل می‌شود. هر لباس افغانی که توسط یک زن دوخته می شود، می‌تواند به عنوان یک اثر هنری منحصر به فرد دیده شود. برخی از لباس‌ها اهمیت ویژه‌ای دارند، به عنوان مثال در برخی از فرهنگ‌های پشتون یا بلوچ در جنوب افغانستان، پسری با اجازه به سر گذاشتن عمامه، شروع بزرگسالی خود را نشان می‌دهد.
در افغانستان عموماً مردان، زنان و کودکان لباس‌هایی گشاد می‌پوشند. جلیقه‌ها که به وسکت معروف‌اند یکی از لباس‌های محبوب مردان در افغانستان است که از مخمل مشکی و قرمز و گلدوزی شده درست می‌شود. کار گلدوزی منطقه قندهار زبانزد است و به همین دلیل جلیقه‌هایی این منطقه با گلدوزی‌های زیبایی تزئین می‌شوند. به دلیل اقلیم خشک افغانستان زنان در تابستان لباس‌های نخی می‌پوشند و در زمستان لباس‌های پشمی. زنان معمولاً لباسی تا زانو که پرهان Perahaan نام دارد با شلوار که به آن تنبان می‌گویند، می‌پوشند.
بر اساس فرهنگ افغان، پیراهن‌های رنگ روشن توسط قشر جوان‌تر و پرهان‌های تیره‌رنگ توسط جمعیت مسن‌تر پوشیده می‌شوند. زیورآلات نقره یک نوع برجسته از جواهراتی است که به‌عنوان یک عنصر ثابت در مد سنتی و معاصر افغانستان دیده می‌شود. مهره‌های نقره، سکه‌ها و تزیینات بر روی لباس زنان نیز دوخته می‌شود و گاهی با قطعات آینه، مهره‌های رنگارنگ و گلدوزی نیز ترکیب می‌شوند.
ناگفته نماند که مد زنان افغان از زمانی که طالبان کنترل دولت افغانستان را به دست گرفتند تغییرات زیادی داشته است. در دهه ۱۹۷۰، زنان در کابل تمایل به پوشیدن لباس‌های غربی پیدا کرده بودند که شامل دامن بلند و کفش پاشنه‌بلند بود. در دوران حکومت طالبان و پس از آن، اغلب زنان با لباس کاملا پوشیده و برقع دیده می‌شوند. طالبان این تصور را ایجاد کرده است که پوشیدن هر چیزی جز برقع، بی‌حیایی و مقابله با قوانین شرع و اسلام طالبان است؛ بنابراین، به دلیل هنجارهای اجتماعی و فرهنگی تعیین‌شده توسط طالبان، زنان همچنان به استفاده از برقع ادامه می‌دهند.
لباس‌های سنتی زنانه افغانی همیشه بلند هستند، از کتانی سبک تهیه می‌شوند و برای سهولت در حرکت گشاد هستند. آن‌ها در رنگ‌های متنوعی دوخته می‌شوند و جزئیات زیادی دارند. بیشتر لباس‌های مردم افغانستان به‌جز لباس منطقه نورستان رنگارنگ هستند، لباس‌های پیچیده‌تر و شیک‌تر با نخ‌های طلا (زردوزی)، مهره‌های طلایی و در رنگ‌های مختلف بر روی پارچه‌های ابریشمی، دوخته می‌شوند. این لباس‌ها معمولاً در مراسم‌های خاص و عروسی پوشیده می‌شوند.
لباس‌های محفلی افغانی معمولاً طراحی شلوغی دارند و با آینه‌های کوچک دور سینه و دامن‌های بلند و چین‌دار تکمیل می‌شوند. اکثر افغان‌ها مسلمان هستند و تقریباً همه زنان افغان بر اساس تفسیر محلی قوانین مذهبی از پوشش سر استفاده می‌کنند. بیشتر خانم‌ها از حجاب یا چادر به‌عنوان پوشش استفاده می‌کنند. برخی چادری می‌پوشند که در غرب به برقع معروف است.
لباس‌ها مانند سایر نقاط جهان در افغانستان نیز کاربردهای مختلفی دارند و بسیاری از آن‌ها لباس مجلسی افغانی هستند. مثلاً لباس گند افغانی یکی از لباس‌های محفلی افغانی است که در مجالس شادی مثل عروسی و شب حنابندان پوشیده می‌شود. لباس گند افغانی عروس آستین‌های بلندی دارد که در انتهای آستین‌های آن گلدوزی شده است.
برقع یا چادر نیز نوعی لباس افغانی ساده برای زنان به‌حساب می‌آید. کمتر لباسی در دنیا وجود دارد که به نماد جهانی تبدیل شده و در سراسر جهان شناخته‌شده باشد. کت اسکاتلندی، کیمونوی ژاپنی و هدبند بومی آمریکایی با پر و چادر افغانی یا برقع که از دوره طالبان در افغانستان (۱۹۹۶-۲۰۰۱) به نماد جهانی تبدیل‌شده‌اند. برای بسیاری از کشورهای غیر اسلامی، برقع نمادی از ظلم و ستم بر زنان و حقوق آن‌ها است.
برقع یا چادر افغانی یک مدل لباس افغانی ساده است که به عقیده و دید جامعه طالبان از زنان در برابر چشمان کنجکاو مردان محافظت می‌کند. زنان مسلمان در پاکستان و شمال هند کنونی بیش از چهارصد سال است که از این سبک لباس استفاده می‌کنند، درحالی‌که نسخه نزدیک به آن حدود دویست سال است که در افغانستان پوشیده می‌شود. در حال حاضر نپوشیدن چنین پوششی نشان‌دهنده فقدان احترام، شرافت و موقعیت اجتماعی زن است.
لباس‌های زنانه بلوچی شامل شلوارهای بلند (شالوار) است که در قسمت کمر جمع شده‌اند. یکی از ویژگی‌های لباس زنان بلوچی، گلدوزی است که زمانی عمدتاً با دست کار می‌شد، اما در دوران معاصر به‌صورت ماشینی انجام می‌شود. این تزیین از چهار صفحه گلدوزی تشکیل شده است، یعنی یک یوغ بزرگ که روی سینه را می‌پوشاند، دو صفحه روی سرآستین و یک جیب بزرگ و باریک مستطیل شکل که از خط کمر تا لبه لباس کشیده شده است.
هزاره‌ها ادعا می‌کنند که از زمان لشکر مغول که سرزمین‌های افغانستان کنونی را در قرن سیزدهم اشغال کرده بودند، به افغانستان آمده‌اند. درواقع، زبان (فارسی) که هزاره‌ها به آن تکلم می‌کنند، هنوز حاوی بسیاری از کلمات مغولی است. آن‌ها قبلاً بخش بسیار بزرگ‌تری از کشور را اشغال می‌کردند، اما برای قرن‌ها توسط پشتون‌ها به کوه‌های افغانستان مرکزی (هزاره جات) به عقب رانده شدند و به‌تدریج در دامنه کوه‌های هندوکش جاگیر شده‌اند. بیشتر هزاره‌ها شیعه هستند که آن‌ها را از اکثر اقوام دیگر افغانستان که سنی هستند متمایز می‌کند.
لباس سنتی برای یک زن هزاره شامل شلوار، لباسی بسیار گشاد با آستین‌های بلند و در قسمت کمر بسیار گشاد، به‌علاوه یک پوشش سر است. گاهی اوقات زنان روی آن جلیقه‌ای می‌پوشند که با دکمه‌ها، مهره‌ها، سکه‌های نقره و صدف تزئین شده است. پارچه سر گاهی اوقات به‌صورت یک پد ضخیم و صاف در بالای سر تا می‌شود که انتهای آن نوعی حجاب در پشت گردن ایجاد می‌کند. درگذشته برخی از زنان هزاره صورت خود را با روبند نیز می‌پوشانند. لباس‌های مدرن هزاره معمولاً سرآستین‌های باریک دارند و به زانو یا تا نیمه‌های ساق پا ختم می‌شوند.
من عاشق همچین لباسایی ام
زیباست
قشنگه